The wizards of Washington

Janno's gebeden zijn verhoord en onze dag begon vanochtend pas om 9.00u. We werden dus tevreden wakker na deze nacht. Terwijl ik nog even chillde in bed ging Janno zich klaarmaken voor de dag op de badkamer. Waar we in onze vorige kamer vooral klachten hadden over de douche, hebben we dat op deze kamer over het toilet. Al is dit toilet niet heel anders dan het toilet dat we tot nu toe ook al op veel openbare plekken hebben gehad. Het water staat hier heel hoog in de wc waardoor ik op dag 1 in ons hotel in Washington al met mijn hand in de wc belandde tijdens het afvegen, terwijl ik er net gebruikt van had gemaakt. Dit maakt dat de toiletgang iedere keer heel spannend is. Bij Janno nog meer omdat het doorspoelen niet echt wil lukken en telkens de vraag is hoeveel keer hij de knop (die ook totaal anders is dan in Nederland) moet gebruiken om te slagen. Zoals gezegd hebben we daar een prettigere douche voor terug gekregen al heb ik hier de klachten vandaag ook over gehoord, omdat de waterdruk wel hoger is maar de kop zo klein dat je alsnog moeizaam nat wordt.

Nadat we beiden klaar waren gingen we op zoek naar het ontbijttentje wat deze keer in mijn handen lag om een goede keuze te maken. Deze keer had ons neefje ons geadviseerd over de keuze op de menukaart en ook hem kunnen we credits geven voor het maken van goede keuzes. Het was een heerlijk ontbijt. De eerste dag had ik een French toast als onderdeel van het ontbijt die me tot nu toe enigszins weerhield om het nog eens te proberen, maar de French toast in dit etablissement was echt heerlijk. Check daarbij vooral ook de foto's om de rare vorm te zien. Deze tent oogde overigens iets fancyer. De prijzen waren vergelijkbaar met eerdere dagen, maar we zaten nu minder gevuld dus dat kwam toch overeen met het beeld dat we hadden. 

Na ons ontbijt hebben we nogmaals de weg naar het Capitool ingezet waarbij we deze keer wel tot het Capitool konden komen. Hier waren amper toeristen en ook gisteren viel het ontzettend mee hoeveel toeristen we tegenkwamen. Nu kan het aan de tijd van het jaar liggen, maar ik kon het toch niet laten om even bij Janno te melden dat ik Washington ook een heerlijke stad vind omdat de stad totaal niet toeristisch aanvoelt en tegelijkertijd toch veel te bieden heeft. Na het bezoek aan het Capitool wilde Janno graag nog even naar de fanshop van The Washington Capitals. We hebben daar even rondgekeken, maar aangezien een shirt van het ijshockeyteam 260 dollar kost, toch ook maar besloten om de volledige inhoud van de winkel daar te laten waar die lag. De Nederlandse Ravensfans komen vanavond ook naar de basketbalwedstrijd vanuit Baltimore en appten Janno ondertussen om samen een hapje te gaan eten voorafgaand aan de wedstrijd. We besloten om hierin mee te gaan waardoor we na ons bezoek aan de teamshop besloten terug te gaan naar onze kamer om even wat uit te rusten en een spelletje te spelen om ons zo voor te bereiden op het avondprogramma. 

Nadat we the best of three met zowel Keer op Keer als Qwixx hadden gedaan (wonder boven wonder twee keer verlies voor Janno) togen we weer lopend terug naar het centrum om een hapje te gaan eten bij Yard Ground voorafgaand aan de basketbalwedstrijd. Vlak voor vertrek voelde ik me helemaal niet lekker worden, maar ik wilde toch graag gaan. Ik kon ook niet goed plaatsen wat ik voelde waarbij ik me tijdens de wandeling in eerste instantie enkel slechter ging voelen, maar dit gevoel na een tijdje keerde. De rest van de avond heb ik er gelukkig geen last meer van gehad. Eén van de Nederlandse jongens had ons al aangemeld op de wachtlijst voor het restaurant en we zouden ongeveer 20 minuten moeten wachten. Na 30 minuten wachten checkte ik maar eens op welke manier we door zouden moeten krijgen dat we aan de beurt waren. Dit bleek met een sms'je te zijn waardoor ik hem er even op wees dat ik eerder de ervaring in Baltimore had gehad dat dit voor internationale telefoonnummers niet werkte (gelukkig hadden ze me daar toen op gewezen voordat ik voor niets zat te wachten). Hierop handelde hij niet gelijk, maar na nog eens 10 minuten begon hij toch wel ongeduldig te worden omdat uitgerekend deze jongen graag een half uur voor de wedstrijd in het stadion wilde zijn. Daarop vroeg ik of hij niet even kon checken of ze een indicatie konden geven van de tijd die ze nog nodig hadden. Toen hij dit ging doen bleek uiteraard het sms'je allang verstuurd te zijn en konden ze ons gelijk een tafel toewijzen. Er werd een tablet op de tafel gezet waar niet bij werd gezegd wat de bedoeling daarvan precies was, maar je leek er mee te kunnen bestellen. Op het moment dat we dit wilden gaan doen kwam personeel aangelopen om onze bestelling op te nemen, omdat de tablets vanavond niet werkten. Dat riep voor mij de vraag op waarom ze de tablet alsnog op tafel zetten, maar je bleek op deze tablet ook spelletjes te kunnen spelen (zag ik op andere tafels) en Janno kon hierop uiteindelijk de rekening betalen. 

De Nederlandse jongen die eerder al op eieren zat besloot toen Janno naar de wc was dat het allemaal te lang duurde en hij alvast naar de arena zou lopen aangezien er ook nog een Amerikaanse vriendin van hem meekwam en hij haar dan alvast kon ontmoeten. Hij gaf aan waar we konden verzamelen, want gezien hij de kaartjes voor ons allemaal had moesten we gezamenlijk naar binnen kunnen. Daarbij had hij een tasje bij met spullen van zijn dag in Washington waarbij we aan hem al vroegen of dit wel mee het stadion in mocht. Overal hebben ze hier namelijk bij sportwedstrijden een clear bag policy of een no bag policy. Deze jongen is al in heel veel Amerikaanse stadions geweest en gaf aan dat het wel goed ging komen. Toen Janno echter terug was van de wc en wij ook bij de arena aan kwamen was deze jongen in geen velden en wegen te bekennen. De andere jongen van de Nederlandse groep die mee was besloot hem te bellen waarna bleek dat hij was verdwenen omdat zijn tas niet het stadion in mocht. Hij zou er gelijk aankomen zei hij om 18.50u. Gezien de wedstrijd om 19u begon leek ons dat een goed plan en was het des te ironischer dat hij eigenlijk degene was die eigenlijk om 18.30u al in de arena wilde zijn. Toen er om 19u nog geen teken van leven was werd besloten om nog maar eens te bellen waarbij hij aangaf er nu echt aan te komen. We vroegen ons dus af wat hij daarvoor had gedaan... 

Uiteindelijk kwamen we 10 minuten te laat het stadion binnen, maar moest de wedstrijd nog beginnen. Het hele voorprogramma inclusief volkslied hadden we dus gemist. De wedstrijd zelf kon ons ook niet echt boeien. Janno en ik kwamen beiden tot de conclusie dat basketbal echt geen sport voor ons is. Het is een vinkje dat we kunnen zetten, maar een tweede NBA-wedstrijd zal deze vakantie niet op ons programma komen. Het zal daarin ook niet mee geholpen hebben dat de wedstrijd vanaf het begin ging uitdraaien op een kansloos verlies voor the Washington Wizards en het publiek ook weinig sfeer maakte in het stadion. Nog voordat de vierde periode was afgelopen was het stadion grotendeels leeggelopen en ook de spelers speelden de wedstrijd niet tot het einde uit, maar legden de bal in de laatste minuut bijna gewoon neer op het veld. Na de wedstrijd hebben we dan ook snel de weg naar de metro weer ingezet om redelijk op tijd terug te zijn op onze kamer voor de laatste nacht in Washington. 

Morgen gaan we weer voor één nacht terug naar Baltimore en komt de dag waar Janno denk ik het meest naar heeft uitgekeken van deze reis; de avondwedstrijd van de Baltimore Ravens in "the Bank", het eigen stadion van de Ravens. Alle Nederlandse Ravensfans (incl. Janno) hebben me al laten weten dat dit ook voor mij een ervaring op zich gaat worden, dus ik kijk vol nieuwsgierigheid uit naar de dag van morgen.