Birthdayday

Al voordat het hier 0.00u was kwamen de eerste felicitaties uit Nederland al binnen gezien het vandaag mijn verjaardag was. Voordat die goed en wel was begonnen was ik al chagrijnig over hoe vaak de bijbehorende leeftijd genoemd werd tot groot plezier van Janno. Zoals gisteren al beschreven was het plan om vanochtend vanuit bed PSV te kijken. Dit hebben we dan ook gedaan. Uiteraard ook nu had ik weer een slechte nacht hier (dikke kussens moeten echt verboden worden) en was ik voor de wekker al wakker. Om 9.45u zaten we dan ook klaar en we waren meer dan tevreden met de prestaties van PSV. Daarna hadden we nog Ajax aangezet, maar daar was al vrij snel duidelijk dat we die wedstrijd niet af hoefden te kijken. Gezien ons bed door mij inmiddels al vol lag met oreokruimels (ik heb van een arts vandaag vernomen dat calorieën op je verjaardag niet erbij komen), hebben we ons toen maar klaargemaakt om naar the Cheesecake Factory te gaan. Nadat we daar afgelopen week waren geweest had ik namelijk al gezegd dat ik daar op mijn verjaardag graag nog eens naartoe zou gaan zodat daar ook taart gegeten kon worden (en omdat het eten er ook echt lekker was). Om de maag met wat voedzamers te vullen dan oreo's gingen we daarom maar snel op pad. 

Aangekomen bij the Cheesecake Factory was er weer een rij, maar konden we toch gelijk geplaatst worden. En nog beter; we konden buiten op het terras zitten. Mijn wens om mijn verjaardag in de zon te vieren is dus ook uit gekomen. Met 21 graden en de zon vol op ons, heb ik genoten. Dit kan wel eens een blijvertje worden voorlopig... De kaart van the Cheesecake Factory had ik inmiddels al meermaals bekeken en het was me al vrij duidelijk dat een keuze maken tussen alle cheesecakes moeilijk ging worden. Janno had het vooral moeilijk met een normaal gerecht kiezen, dus hij stelde voor om eerst voor wat appetizers te gaan. We leren van onze fouten en hebben deze dus besteld en opgegeten voordat we onze hoofdgerechten doorgaven. Dat de ober in de tussentijd ongeveer vijf keer is komen vragen of we al een keuze hadden gemaakt voor de hoofdgerechten namen we daarbij maar voor lief. De hoofdgerechten waren ook nu weer heerlijk, al vond Janno het deze keer iets minder lekker dan afgelopen week. Hij kreeg het echter ook totaal niet op en heeft zich ook vandaag daardoor weer zeer Amerikaans gedragen; er is een doggybag mee naar de Airbnb gegaan. We raken steeds meer ingeburgerd! Daarna was het uiteraard tijd voor mijn cheesecake. Met nadruk op mijn, want Janno eet geen toetjes. Zegt hij. Ik vroeg of hij ook moeite had met kiezen en hij erkende in ieder geval dat hij dit ook zou hebben als hij van toetjes hield. Gedurende de dag was ik al een aantal keer van gedachte veranderd hoeveel ik zou pakken. In ieder geval één als dessert, maar het idee was om er ook één voor in de avond mee te nemen. Door de grote keuzeproblemen veranderde dat idee daarna echter naar 2 stukken mee naar de airbnb te nemen. Bij het opnemen van de bestelling vroeg de ober of het was om in het restaurant op te eten of mee te nemen. Ik bestelde op dat moment maar één stuk omdat ik eerst even wilde proeven of het wel echt lekker was voordat ik met 3 (dure) stukken cheesecake opgescheept zat die nergens naar smaken. Ik gaf dus aan dat deze was om ter plekke op te eten, maar er daarna nog zou bestellen om mee te nemen. De oreo cheesecake (het was een oreodag I guess) was heerlijk, maar zorgde er voor dat ik zo vol zat dat ik niet meer aan cheesecake kon denken. Toen de ober enthousiast kwam vragen welke ik nog mee naar huis wilde nemen, zei ik dan ook dat ik me had bedacht en niets meer mee zou nemen. We denken dat de teleurstelling groot was bij hem en hij zich al aan zijn baas had verkocht als een goede salesman die zoveel extra stukken cheesecake verkocht. Helaas... Overigens niet alleen helaas voor hem. Want ik had al spijt van deze keuze zodra we terug bij de airbnb waren en tot op het moment van schrijven heb ik nog steeds spijt dat ik niet nog 2 stukken mee heb genomen. Eén van de opties was ook een 30th birthday cheesecake (blijkbaar komt the cheesecake factory ook uit 1993) die heerlijk klonk en uiteraard heel toepasselijk was geweest vandaag. Ik zei vooraf tegen Janno dat ik die eigenlijk moest pakken omdat het te passend was, dus Janno zei al dat ik die 's avonds dan kon pakken. Dat is er dus helaas niet van gekomen. 

The cheesecake factory waar we waren zat bij een grote mall. Janno stelde voor om de mall daarna nog even in te lopen gezien daar een bekende winkel in zat (had ik uiteraard weer nooit van gehoord). Toen hij de merken zag die daar verkocht werden, draaide hij zich echter ook snel om. Hij wist duidelijk ook niet wat voor winkel dat was. Daarna gaf hij aan eigenlijk wel nog kleding en schoenen nodig te hebben. Ik voorzag een shopsessie, maar nadat we wat schoenwinkels door waren gegaan, stelde Janno gelukkig toch ook voor om terug naar de airbnb te gaan. Hij heeft mij wat ruimte in zijn koffer beloofd, dus ik kon hem er ook even op attenderen dat er in zijn koffer geen plek meer was. Overigens heb ik niet te veel kleding bij en komt Janno (ondanks dat hij zijn koffer 2 dagen later heeft ontvangen) niet helemaal lekker uit. Ik had dus niets te veel bij! Terug in de airbnb hadden we nog een uurtje voordat we door wilden gaan naar het avondprogramma. Janno stelde voor om een spelletje te doen. Nadat hij de afgelopen dagen iedere keer had gewonnen werd hij vandaag genadeloos ingemaakt met zowel Beverbende als Keer op Keer. Het excuus dat hij mij vanwege mijn verjaardag heeft laten winnen heb ik gelukkig niet gehoord. 

Daarna gingen we op naar ons avondprogramma; de musical Mamma Mia. We hadden vooraf een parkeerplaats in de buurt van het theater geboekt, dus we hoefden niet lang tijd te besteden aan een parkeerplaats zoeken. Gezien het theater aan de Hollywood Boulevard lag was dit anders namelijk waarschijnlijk wel nodig geweest. Op de site van het theater werd aangeraden om voorzichtig te zijn en goed op je veiligheid te letten in de buurt van het theater. Dit klonk niet heel bemoedigend, maar we hebben ons geen moment onveilig gevoeld. We waren ruim een uur voor aanvang bij het theater, maar blijkbaar ging dit pas een uur vooraf open. We konden dus achteraan aansluiten in de rijen die voor het theater, midden op de Hollywood Boulevard, waren gevormd. Nadat we het theater waren toegelaten moest ook daar weer gewacht worden want de deuren gingen dan weer pas een half uur voor aanvang van de show geopend. Toen we eenmaal zaten en de show bijna begon, bleken meerdere mensen op verkeerde plekken te zitten of hun plek niet te kunnen vinden. Dit riep bij Janno de vraag op hoe zij de natuurlijke biologische selectie overleefd hebben. 

Toevallig ben ik 3 weken geleden ook in Nederland naar de Nederlandse musicalversie van Mamma Mia geweest. Na vandaag kan ik de conclusie trekken dat deze absoluut niet onder deed voor de Amerikaanse versie die al 25 jaar draait. De Nederlandse vond ik, zeker voor een Nederlandse musicalproductie, steengoed en dat bleek die vandaag ook te zijn. Leuk om nu de liedjes in het Engels te horen, maar gezien mijn enigszins gebrekkige Engels ook fijn om het verhaal 3 weken geleden al in het Nederlands gehoord te hebben zodat ik een beetje snapte wat er gebeurde. Het theaterpubliek in Amerika is wel duidelijk heel anders dan het Europese theaterpubliek; heel overdreven. Ze begonnen al uitgebreid te klappen en joelen voordat er überhaupt iemand op het podium stond en er werd om de meest onbenullige dingen heel hard gelachen. Janno en ik keken elkaar af en toe echt met draaiende ogen aan. We konden dit niet goed volgen. Janno snapte nu wel waarom ze de video-opnames van een voorstelling in Amerika met publiek opnemen; je hebt publiek dat de waardering zeer hard overbrengt ten aanzien van het minste of geringste. Aan het einde van de voorstelling was er nog even wat spektakel waardoor we een deel van de voorstelling niet helemaal goed mee kregen. Er stonden ineens heel veel mensen en er leek iemand niet goed te zijn geworden. Deze persoon werd door meerdere mensen en wat theaterpersoneel uit de zaal gedragen. Dit was richting het einde van de voorstelling en toen we het theater verlieten stonden er meerdere hulpdiensten voor het theater, dus deze persoon leek er niet per se heel goed aan te zijn. Op een verkeerde manier een wat indrukwekkend einde van de show dus. 

Na de show liepen we vlug terug naar de parkeergarage waar uiteraard veel mensen uit moesten vertrekken. Janno vermaakte zich kostelijk om een auto die zich er tussen probeerde te wurmen, maar die zo aan het duwen was dat ik weigerde die er tussen te laten. Janno riep zeer enthousiast "knal maar tegen ons aan, wij hebben toch Sunny Cars dus wij zijn goed verzekerd". Gelukkig week deze auto uiteindelijk toch toen die in de gaten kreeg dat ik niet van plan was om te wijken. Gezien Janno net daarvoor zei dat de andere auto had gewonnen, moest ik toch even bewijzen dat dit niet waar was. Ondertussen zat ik lekker te swingen want op mijn verzoek had Janno de afspeellijst aangezet van Mamma Mia de film zodat ik nog even mee kon zingen met de liedjes. Toen we net op weg waren naar de airbnb vroeg Janno of ik ook trek had. Ik kon niet ontkennen dat dit het geval was dus riep Janno "WENDY'S". Dit was de enige Amerikaanse tent die Janno echt nog wilde. Hij kreeg de opdracht om te kijken of er één in de buurt lag en vond er een op de route naar huis. Deze werd dus toegevoegd aan de navigatie waarna we in een wat ongure buurt terecht kwamen. De verlichting van het bord van de Wendy's was uit en er was geen auto of persoon te zien, dus ik vermoedde dat deze dicht was. Toen we het terrein op reden las Janno echter op de vlag "open late". Nadat ik eerst verkeerd reed, zag Janno de ingang van de drive waarop ik de auto daar naartoe bewoog. Vervolgens wist ik echter niet wat we moesten bestellen want we waren de enige, dus ik kon het menu niet even rustig lezen en had geen idee van het aanbod van deze keten. Janno adviseerde dus om vol de drive door te rijden en dan opnieuw het terrein op te rijden en even te parkeren. Blijkbaar hadden we met deze actie iedereen wakker gemaakt, want daarna konden we aansluiten in een rij voor de drive van de Wendy's en ontstond ook achter ons een rij. Trendsetters aldus Janno. We hebben de maaltijd mee naar huis genomen en deze daar opgegeten waarna de 25e klaar was en Janno hoopte dat ik een fijne verjaardag had gehad. Dat kon ik alleen maar bevestigen uiteraard. Op naar de laatste volle dag in de VS morgen. Op naar de opladers!