Transfer to Washington

Vanochtend om 8.15u werden we beiden weer lekker op tijd wakker. Janno had een aantal keer in de nacht naar zijn fles water op het nachtkastje gegrepen waardoor ik de indruk had dat hij flinke nadorst had. Hij snapte echter niet waar de vragen omtrent een kater vandaan kwamen en leerde me later op de dag dat hij altijd 's nachts dorst heeft en naar de wc gaan combineert met iets drinken. Zo leer je elkaar ook als je elkaar al 28 jaar kent blijkbaar nog iedere dag beter kennen. De dag startte voor Janno verder sowieso goed omdat hij eindelijk frisse kleding aan kon en zichzelf kon opfrissen. Hij sprak de wens uit dat onze volgende accommodaties betere douches hebben want met de douche in Baltimore, waar ze ons een penthouse hadden gegeven met bijbehorende waterdruk, was hij behoorlijk klaar. Vervolgens hebben we rustig onze spullen gepakt en even met mam gevideobeld en keuzeadvies over onze lunch aan ons nichtje gevraagd. Dat advies had ik voornamelijk nodig aangezien mijn keuzes tot nu toe vooral slecht uitpakken. 

Nadat we bij ons verblijf in Baltimore uitcheckten hebben we daar nog even onze koffers achtergelaten om op weg te gaan naar onze brunchtent. Gezien ze alle steden in Amerika in blokken schijnen op te delen hoefden we in dit geval enkel 20 minuten rechtdoor te lopen om uit te komen bij een gezellig brunchtentje met ook weer allervriendelijkst personeel. Janno en ik besloten al snel beide om één van de keuzes van ons nichtje te volgen en bestelden de pannenkoeken met spek en appel. Janno bedacht alleen pas toen hij aan het eten was dat zijn eerder bestelde koffie iets minder aansloot bij de pannenkoekkeuze. Verder kunnen we niet ontkennen dat ons nichtje goede keuzes maakt, want de pannenkoeken waren heerlijk. Daarbij ontdekten we ook in dit geval weer dat Amerikanen bang lijken om vitamines binnen te krijgen. De appel was namelijk in kleine stukjes gesneden en volledig gekaramelliseerd. Die konden we de rest van de dag nog tussen onze tanden uit proberen te plukken. 

Teruglopend naar het hotel besloten we een Über te pakken naar het hotel in Washington. We hadden weinig zin in gesleep met onze bagage gezien we sowieso naar het station in Baltimore anders een Über nodig hadden, vervolgens de trein en dan in Washington waarschijnlijk weer een Über. De prijs viel ons mee, dus de keuze was snel gemaakt. Onze chauffeur draaide waarschijnlijk flink verlies op ons gezien we in een file terechtkwamen waar niet op was gerekend. Ook in Washington zelf was een ongeluk gebeurd waardoor we lange tijd stil stonden. Ondertussen hebben we een uur lang kunnen luisteren naar de Amerikaanse radio 1 met een uitzending over humanitair oorlogsrecht. Zal niemand verbazen dat ik, na wederom een korte nacht, het daardoor niet kon laten om mijn ogen te sluiten totdat er midden op de snelweg ineens hard op de rem werd getrapt. Aangekomen bij onze accommodatie in Washington waren we wat aan de vroege kant waardoor de kamer nog niet klaar was en we besloten om de buurt alvast te gaan verkennen. In Baltimore wilde ik al naar een Amerikaanse supermarkt, maar konden we deze niet echt vinden. Inmiddels had ik een poging op Google gewaagd om te achterhalen wat, naast de Walmart, bekende supermarktketens zijn in de VS. Daarbij stuitte ik op Trader Joe's en deze leek redelijk in de buurt van ons hotel te liggen. Gezien we al wat door het leuke buurtje waar ze zitten hadden gelopen (Georgetown voor de kenners) stelde ik voor om naar Trader Joe's te gaan. Janno merkte bij binnenkomst al op dat hij het vond ruiken naar een reformzaak. Al snel bleek dat het daar niet alleen naar te ruiken, maar was het er ook daadwerkelijk een. Gezien ik vooral ook wat frisdrank voor op de kamer mee wilde nemen moesten we toch nog op zoek naar een andere supermarkt. Deze vonden we in de Whole Foods Market, die ook in Baltimore lag maar we vergeten waren binnen te gaan op het moment dat het uitkwam. Dit leek al snel wat meer op een normale supermarkt. Janno had zijn spa rood snel gevonden en we struinden rustig alle paden af. Aangekomen bij de groente- en fruitafdeling snapten we gelijk waarom Amerikanen geen groente en fruit eten; wat een prijzen! Voor het ijsschap stond ik me te vergapen aan alle smaken Ben&Jerry's waarbij ik weer iets nieuws leerde over Janno: hij had nog nooit Ben&Jerry's gehad. Terwijl ik hem aan het uitleggen was wat er "bijzonder" is aan Ben&Jerry's schrok ik van een man die bij het schap wilde (slecht geweten aldus Janno). Deze man ging mij vervolgens vragen welke smaken Ben&Jerry's ik hem aanraad waarbij ik aangaf geen idee te hebben en hij mij vervolgens ging vertellen welke smaak ik moest hebben. Janno voelde zoveel ongemakkelijkheid dat ik hem vervolgens kwijt was in een gangpad omdat hij dit gesprek snel was ontvlucht. Gezien ik het ook wilde ontvluchten ben ik snel op zoek gegaan naar Janno. 

Nadat we de supermarkt rond leken te zijn was ik nog geen frisdrank tegen gekomen. Gezien ik me dat niet kon voorstellen ben ik nog een ronde door de supermarkt gaan lopen waarbij Janno rustig wachtte, want hij was er al van overtuigd dat er geen frisdrank was. Hij bleek gelijk te hebben. Enkel iets van een specifiek merk waarna ik tot de conclusie kwam dat er wel meer A-merken misten in deze supermarkt. Janno voelde de bui al aankomen; de volgende supermarkt wilde ik opzoeken want zonder frisdrank terug naar het hotel gaan zag ik niet als een optie. Al snel besloten we, beiden een beetje klaar met deze tocht, om naar een CVS te gaan waarvan we inmiddels wisten dat ze in ieder geval wel gewoon cola hebben. Daarbij gaf Janno aan dat hij, indien ze een normaal formaat hadden, ook graag een fles regular cola wilde. Mijn fles cola in Baltimore was namelijk 2 liter. Gezien Janno eerder al spa rood had gekocht, besloot hij buiten te wachten. Voor het stoplicht richting de CVS ondervroeg ik Janno nog even wat hij bedoelde met een normaal formaat. 1 liter leek hem wel prima waarna ik vroeg wat hij wilde als het formaat een halve liter was (1 of 2 flesjes?). Toen dat duidelijk was liep ik de CVS in om tot de conclusie te komen dat er enkel flessen van 1,25 liter waren. Tja.. die optie had ik Janno niet mee ondervraagd. Toen ik zonder cola terug naar buiten kwam om Janno te vragen of 1,25 liter ook oké was kwam hij niet meer bij van het lachen dat ik hier niet zelf de keuze in durfde te maken. Uiteraard vond ik het een logische vraag omdat ik de opties tussen de 1 en 2 liter niet had verkend en enkel wist dat 1 liter goed was en 2 liter niet. Daarna besloten we de weg terug in te zetten naar ons hotel waarbij bleek dat de CVS bijna naast ons hotel lag. De supermarktentocht was dus een beetje overbodig. 

Bij het hotel waren de koffers aangenomen en weggebracht door een personeelslid dat niet achter de receptie stond. Tijdens onze wandeltocht zei Janno al dat hij dacht dat deze man wellicht fooi verwachtte. Ik vond het maar een beetje een vreemd idee, maar toen deze man ons gelijk de koffers bracht toen we terug waren in het hotel zei Janno dat we toch maar fooi moesten geven. Dit leek mij wat ongemakkelijk omdat ik verwachtte dat deze man het ook zeer bijzonder zou vinden. Ik gaf de 5 dollar dus aan Janno die het aan de man gaf waarna deze man het zeer dankbaar ontving en er geen moment raar van opkeek. Les geleerd voor mij, blijkbaar is het dus daadwerkelijk normaal. Vervolgens snel doorgelopen naar onze kamer/studio die eruit ziet als een heerlijke verblijfplek voor de aankomende dagen. 

Na aankomst op de kamer hebben we het rustig aan gedaan om alle indrukken van de eerste dagen even te verwerken. Een echt rustmoment hadden we tot nu toe nog niet echt gepakt/genomen en leek zeker voor mij toch wel even nodig om, zoals Janno het zegt, deze marathon vol te houden. Janno heeft recent de halve marathon in Eindhoven gelopen waarbij hij veel te hard van start is gegaan en heel veel moeite heeft moeten doen om uiteindelijk nog te kunnen finishen. Zo wilde hij deze reis niet gaan aanpakken. Goed doseren zodat het van het begin tot het einde voor iedereen leuk blijft is dus het devies. Ondertussen heeft Janno wat restaurants in de buurt bekeken om te kijken waar we vanavond zouden kunnen gaan eten. Daarbij had hij een tent die aangaf de Belgische keuken te volgen en een burgertent gevonden waar hij enthousiast over was. Voor Janno was eigenlijk vooral de vraag of we een snelle hap wilden doen of even wat uitgebreider tafelen. Gezien de verwachting is dat het de komende dagen (minimaal tot en met vrijdag) snelle happen worden, besloot ik voor het uitgebreider tafelen te gaan. De Belgische keuken leek Janno dan de beste optie, maar nadat ik de kaart daarvan en de bijbehorende prijzen had bekeken werd ik er toch niet echt warm van. We kwamen ook gezamenlijk tot de conclusie dat de keuken niet per se Belgisch was, maar meer een mix van allerlei Europese keukens waar ze een Amerikaanse saus vervolgens ook nog overheen hadden gegooid. Het werd dus de burgertent, maar gezien deze ook zowel voor-, hoofd- als nagerechten had leek het geen probleem om uitgebreider te gaan tafelen. Voor de zekerheid dus gereserveerd en om 19u zijn we daar aangeschoven. We kozen twee voorgerechten uit om te delen en vervolgens beiden een ander hoofdgerecht. Gezien de serveerster al wilde weglopen nadat we enkel de voorgerechten hadden besteld voelden we de bui al een beetje hangen. Een kleine 10 minuten later kwamen zowel de voor- als hoofdgerechten tegelijk op tafel. Concreet leidde dit ertoe dat onze avond wat uitgebreider tafelen betekende dat we om 20.15u weer terug in onze studio waren. Voor Janno overigens geen probleem want nu kan hij rustig de maandagavondwedstrijd van de NFL bekijken. 

Morgen komt één van de dagen waar Janno al over bezig is sinds we geboekt hebben; de dag dat hij mij mag rondleiden langs de toeristische plekken in Washington waarbij hij exáct dezelfde route wil lopen als hij 2 jaar terug heeft gedaan. Vandaag heb ik al eens gepeild waar we naartoe gingen waarbij ik de vraag stelde of we ook het Pentagon gingen bezoeken. Daarop werd ik door Janno uitgelachen. Vervolgens gaf ik aan benieuwd te zijn dan naar Washington centrum waarna Janno me duidelijk maakte dat we daar ook niet zouden komen, dat hij niet eens weet of Washington een centrum heeft en indien Washington dit heeft dan is hij er nooit geweest en zal dit dus zeker niet in zijn route liggen morgen. Ik ben dus benieuwd waar we dan wel gaan komen... Hij heeft in ieder geval al duidelijk gemaakt dat het heel veel lopen gaat zijn, dus morgenavond wordt het vast tijd om de benen te laten rusten. Hoe we dat gaan doen volgt morgen.