Blogske vanuit zonnig Barcelona

Nadat we gisteravond terug zijn gekomen van ons avondeten hebben we eens even het programma gemaakt voor onze dagen in Barcelona. We hadden beide een paar dingen die we beiden wilden zien/doen en op basis van het weer hebben we dan ook bepaald op welke dagen we dit gingen doen. Zoals Janno gisteren al schreef stond er vandaag dan ook een stranddagje op de planning met in de avond een bezoek aan de zingende fonteinen aangezien het alle andere avonden zou regenen. Toen vanochtend het weerbericht echter nogmaals werd gecheckt bleek die regen de komende dagen wel mee te vallen en was het weercijfer voor de vrijdag zelfs het hoogste van de dagen dat we in Barcelona verblijven. Aangezien ik graag naar de prestaties van de meest vreselijke club van Nederland in de voorronde van de Champions League wilde kijken vanavond werd het plan dan ook even bijgesteld en de zingende fonteinen verplaatst naar de vrijdagavond. Dus weergoden, blijf ons alsjeblieft gunstig gezind vrijdagavond. 

Vanochtend zijn we begonnen met het aanschouwen van het ontbijt in ons hotel in Barcelona. Dit bleek vrij magertjes te zijn maar voldoende om onze buik redelijk gevuld te krijgen. Daarna zijn we op onze kamer nog een beetje gaan relaxen voordat we naar het strand zouden gaan omdat we via een eettentje dat onze lieve oom ons had aangeraden naar het strand wilden gaan omdat dit eettentje toch op de weg naar het strand zou liggen. Aan het begin van de middag zijn we dan ook nogmaals richting Barcelonetta gegaan om daar het eettentje te gaan zoeken. Deze bleek in de straat te liggen die we gisteren verafschuwd hadden doordat we bij geen enkele tent even rustig naar de menukaart konden kijken zonder gelijk van alle kanten aangevallen te worden door werknemers van het restaurant. 

Bij het eettentje stond de kaart die werd aangeboden ons niet helemaal aan (en dan vooral de prijzen) omdat Janno ook had gezien dat ze voor 11,50 euro een menu del dia hadden maar ze dit niet erbij gaven. Toen we bij de ober daarnaar vroegen kregen we toch een vel papier in een plastic hoesje waar het in stond waar geen prijs op te bekennen was. Janno wilde deze prijs toch even checken en vroeg het dus aan de ober waarna hij best een tijd moest nadenken en daarna op een prijs van 13 euro uitkwam. Niet de prijs die voor op de borden werd aangeboden dus. Zo gaan ze dus met toeristen om in Barcelona. Uiteindelijk toch maar het menu del dia besteld omdat het ondanks die prijsverhoging toch nog goedkoper was dan de rest van de kaart. Janno kreeg daarom inktvisringen en wederom paëlla en ik mocht me verorberen aan een bord Spaanse spaghetti en Spaanse biefstuk of iets dergelijks. Bij het vragen van de rekening bleek uiteindelijk toch 11,50 euro op de bon te staan. Deze ober was dus niet zo slim om de aan ons aangeboden prijs ook in de kassa te verwerken. Dat was dan weer een meevaller. 

Nadat onze magen weer gevuld waren was het dan ook tijd om de weg richting het strand in te zetten die zoals vooraf al voorzien om de hoek lag. We waren niet de enige met het idee om naar het strand te gaan want het strand lag voller dan het gemiddelde festivalterrein. Ons hotel ligt redelijk dichtbij het strand en we besloten dan ook om alvast een beetje richting de kant van ons hotel uit te lopen in de hoop dat het daar wat rustiger zou zijn. Dit was gelukkig dan ook het geval. Onderweg (en ook gisteren en vandaag op het terras) bleef ons opvallen hoeveel Nederlands we om ons heen hoorden. En opvallend genoeg zijn dat over het algemeen ook de irritantste en domste mensen die we tegenkomen. Op basis hiervan kon Janno het dan ook niet laten om even er in te gooien wat Nederlanders toch voor een achterlijk volk zijn als ze op vakantie zijn. 

Op het strand hebben we ons maar eens voor de eerste keer deze vakantie ingesmeerd want de laatste keer strand met half insmeren is vooral bij mij niet op een succeservaring uitgelopen. Omdat ik me kapot zweette ben ik zo snel mogelijk het water ingedoken terwijl Janno besloot nog wat slaapuren in te halen op zijn handdoek in de volle zon. Na een beetje te zijn afgekoeld ben ik ook maar op mijn handdoek gaan relaxen waarna ik tevergeefs probeerde Janno mee het water in te krijgen. Die bleef echter bij zijn standpunt dat hij alleen in het zwembad wilde zwemmen en aangezien ik ondertussen ook na nog een zwempartij wel klaar was met het zand zijn we maar terug gegaan richting het hotel om het zwembad op te zoeken en daar verder te zonnen en te zwemmen. Hoefde ik in ieder geval niet meer alleen het water in. 

Hier hebben we het dan ook nog behoorlijk lang vol gehouden, al zeg ik het zelf, waarna we besloten om het avondeten gewoon in het restaurant van het hotel te doen. Aangezien we in een studentenhotel zitten is het eten hier behoorlijk goedkoop en ik moet eerlijk zeggen dat het daar dan ook wel naar smaakte. Op zich was het nog een kunst om ons eten te krijgen want de mevrouw achter de kassa (denk een beetje aan de La Place qua hoe het met het eten krijgen gaat) sprak geen Engels en wij spreken geen Spaans. Ze wilde ons iets duidelijk maken maar bleef in het Spaans ratelen en weigerde ook maar iets van handen te gebruiken om het met gebaren enigszins duidelijk te maken. Uiteindelijk leken we dan te begrijpen dat de keuken nog niet open was en die tien minuten later open zou gaan. Toen we tien minuten later alsnog bestelden werden we echter bijna uitgelachen door haar dat we toen pas bestelden. Rare mensen die Spanjaarden. 

Morgen wordt een sportdagje met in ieder geval een bezoek aan Camp Nou en wellicht ook wel aan het Olympisch Stadion. 

T