Anvers, laatste volledige dag

De dag die je wist dat zou komen is eindelijk hier, onze laatste volledige vakantiedag

Vanmorgen (voor ons) vroeg opgestaan om te gaan ontbijten samen met onze ouders, het ontbijt bleek een van de betere Holiday Inn Express ontbijten te zijn van de afgelopen weken en dat stemde ons vrolijk. Na het ontbijt werd het definitieve plan van de dag gemaakt en Tessa heeft besloten om bij het eerste gedeelte af te haken om zo wat slaap in te halen.

De eerste stop was Fort Lillo, een kleine vestiging gelegen aan de Schelde nabij Antwerpen. Na een paar x verkeerd te zijn gereden(slechte Skoda navigatie, brug die open stond) zijn we 30 minuten na vertrek aangekomen. We zijn erheen gegaan met de intentie een mooi oud dorpje met veel historie te bezoeken. Het bleek echter dat dit dorpje niet historie was maar gewoon verleden tijd. Het dorp bestond namelijk uit een kroeg op een pleintje en dichte huizen, niet echt interessant dus. We waren dan ook vanzelfsprekend snel weer op de terugweg.

Eenmaal terug in het hotel bleken mijn ogen ook heel zwaar aan te voelen en ben ook nog 45 minuten gaan slapen, Onze ouders (zo fit als ze zijn) hadden in die 45 minuten iets bedacht om te gaan doen en dit zou zijn het centrum van Antwerpen bezichtigen. Dus rond 12 uur werd er aangeklopt op de deur van onze kamer en gevraagd of we meegingen. Janno besloot mee te gaan terwijl Tessa zich nog eens omdraaide. Over de wandeling naar het centrum van Antwerpen hebben we iets langer gedaan dan de gemiddelde persoon, dit was om de reden dat mama nog niet verre afstanden kan lopen in verband met een operatie die ze heeft gehad. Papa en ik vonden dit echter niet erg want dit betekende een terrasje voor ons. In 2 etappes zijn we uiteindelijk aangekomen in het centrum en hebben we de Grote Markt bezocht om daarna een Bolleke te proeven op de Groenplaats. Hier hebben we een tijdje genoten van de voorbijkomende mensen en de zon. De terugweg naar het hotel hebben we gelopen via de Schelde(jordaenskaai) om zo te kijken waar onze middagactiviteit plaatsvond.

Eenmaal terug in het hotel hebben we een klein broodje gegeten en ons even rustig gehouden terwijl mam aan het rusten was. Ons middag en avond programma bestond uit 1 ding: Het 17e Antwerpen Na-Tour Derny Criterium, voor de nitwits zal ik het in lekentaal uitdrukken: Het 17e Na-Ronde van Frankrijk achter motortjes aanrijden in rondjes voor 3 series lang zonder doel en zonder grote wielerrenners. Om uit te leggen wat een Derny is, dit is een fiets met een motortje erop die een prima snelheid kunnen halen. Elke fietser had een eigen motor voor zich en ze hadden 3 series verdeeld in steeds 30 minuten. Voor ik vertel hoe het was zal ik eerst even de uitslagen bekend maken omdat ik gok dat deze niet op NOS.nl staan.

Serie 1:

1. Van Staeyen(BELG) 2. Havik(NED) 3. Lampaert(BELG)

Serie 2:

1.De Busschere(BELG) 2. Kreder(NED) 3.Van Poppel(NED)

Serie 3:

1. Van Avermaet(BELG) 2.Stybar(TSJECH) 3. Vanmarcke(BELG)

Einduitslag

1. Van Avermaet(BELG) 2.Stybar(Tsjech) 3. Vanmarcke??(BELG

Vooraf wisten we eigenlijk niet wat we konden verwachten omdat de jongere generatie van het gezelschap niet eens wist wat een Derny was en de oudjes al lang niet meer bij een criterium waren geweest echter was als grote naam Vincenzo Nibali aangekondigd, een groot renner van Astana. Echter bij het voorstellen van de topfavorieten viel ons op dat er geen renner van Astana bijzat, bleek dus dat Nibali had afgezegd. Achja, we waren er nu toch dus bleven we maar kijken De eerste serie stonden we in bocht 1 die een lang recht stuk verbond met een smal straatje kasseien. Hier gebeurde ook precies waarvoor we hier stonden, een valpartij met als slachtoffer Havik. Een mooie schuiver richting ons waarbij als extraatje de Derny nog vol over zijn fiets reed omdat die niet meer kon remmen(heerlijk). De Nederlander was oké en kon gewoon zijn weg vervolgen, voor de rest was er in de eerste serie niet veel bijzonders meer te melden behalve dat onze lieve mams werd geterroriseerd door een wesp. Tussen de eerste en tweede serie zijn we naar een viswinkel gelopen die ook een visrestaurant eraan had om eens te gaan kijken naar kreeften en krabben(kon Janno toch nog naar een aquarium). De 2e serie hebben we bekeken vanuit bocht 2, een ietwat makkelijkere bocht waarbij we ze snelheid konden zien maken. In tegenstelling tot de 1ste serie had deze serie een kopgroep met een voorsprong van maar liefst 38 seconden. Op een rondje van 60 seconden klinkt dit als veel, niets bleek echter minder waar aangezien ze op begeven moment binnen anderhalf rondje weer waren bijgehaald. In serie 2 hebben we ook heel goed kunnen zien waarom meneer Havik was gevallen in serie 1, deze zogenoemde prof had namelijk geen stuurtechniek en zat bijna weer in de hekken.

Tussen serie 2 en 3 hebben we besloten te gaan eten aangezien het even duurde voordat er weer gefietst zou worden. We hebben gegeten bij een burgertent aan het parcours en het eten was voortreffelijk, tijdens het zitten hebben we Jean-Marie Pfaff nog kunnen spotten die op het parcours ook een rondje had gereden. Na het eten hebben we serie 3 bekeken tussen bocht 2 en 3 op het rechte stuk, hier kon je goed zien wie aan het aanvallen was en wie er geen zin meer in had. Serie 3 leidde bij ons nogal voor wat ophef aangezien er lek gereden werd door van Van Avermaet op 6 rondes van het einde. De regels van het Dernyrijden die we uitvoerig bestudeerd hadden van te voren(uhmm... ja dus echt niet, de jury heeft het ons via de speaker uitgelegd) zeiden echter dat een renner na een valpartij/technisch mankement 2 rondes mag wachten om terug in de groep in te voegen. Dit geldt echter niet meer in de laatste 5 ronden en Van Avermaet kwam terug in ronde 4 maar werd niet gediskwalificeerd door de jury omdat ze voor hem een uitzondering maakte.... alsof in het voetbal de uitploeg een penalty verdient maar ze hem niet krijgen omdat de scheids voor de thuisploeg een uitzondering maakt. Belachelijk dus!! En dat zeg ik niet omdat ik voor Stybar in het eindklassement was maar omdat het gewoon belachelijk was! En ja! zoveel passie heb ik voor Derny criteriums om er zoveel om te geven!

Toen we onze frustratie eruit hadden gegooid hebben we de weg ingezet richting hotel omdat mams voet ondertussen de grootte van een watermeloen had aangenomen. Tijd dus om ons terug te trekken naar het hotel en ons rustig te houden. Dit hebben we dan ook maar gedaan met wat Leffe blond en Hoegaarden.

Dit was onze laatste volledige dag op vakantie en morgen is het terug richting Limburg.

Morgen ook ons laatste afsluitende blog van deze vakantie.

Tot in Nederland(eindelijk!)

J