Turkey day

Gisteravond voordat we naar de Walmart gingen hadden we zoals gezegd het plan bedacht voor de komende dagen in LA. We hadden eigenlijk twee opties in ons hoofd gezien de zaterdag en zondag al wegvallen wegens mijn verjaardag en de wedstrijd van de Ravens. De eerste optie was sightseeing van LA en de tweede optie was naar Universal Studio's gaan. Universal Studio's zat al lang als optie in ons hoofd, maar wilden we pas in LA eventueel een beslissing over nemen gezien de hoge entreeprijzen. Nadat we de opties hadden verkend die hoorden bij de sightseeing van LA, kwamen we er eigenlijk beiden op uit dat we liever naar Universal Studio's zouden gaan. We wisten al dat een tweedagenpas een stuk voordeliger zou zijn en de tickets waren ook zeker op Thanksgiving goedkoper, dus dit maakte dat we sowieso op Thanksgiving wilden gaan. We hadden vandaag echter ook afgesproken met de andere twee Nederlandse Ravensfans die hier nog zijn om samen Thanksgiving te vieren waardoor we op tijd terug zouden moeten zijn. Dit betekende dat we na even twijfelen en de voor- en nadelen afwegen ervoor hebben gekozen om een tweedagenpas voor Universal Studio's te kopen en dus weinig tot niets van LA te zien. Gezien de wisselende verhalen over LA durfden we dit risico te nemen. LA was dan ook vooral als bestemming toegevoegd vanwege de Ravens die hier zondag spelen en niet per se omdat we daar zelf heel graag naartoe wilden. Dat we vandaag van de andere Nederlandse Ravensfans, die wel sightseeing van LA op het programma vandaag hoorden dat ze het tegen vonden vallen en San Francisco een veel leukere stad vonden, sterkte ons in de gedachte dat we de juiste beslissing hadden genomen. 

Vanochtend hoefden we niet op tijd op voor een ontbijt, dus we hadden geen wekker gezet en zagen wel hoe laat we wakker werden om naar Universal te vertrekken. Janno had een heerlijke nacht gehad, mijn nacht was toch wat minder door een erg klein bed en een veel te dik kussen maar we waren fit genoeg om richting Universal te vertrekken. Op de site stond dat je een rugzak mee mocht nemen met wat drinken en snacks, maar bij voorkeur niet want er was ook genoeg op het park te koop en als je drinken meenam dan mocht dit maximaal 2 liter water zijn. Iedereen die mij kent, weet dat ik water alleen op het werk drink of tegen mijn zin dus water meenemen had ik bijzonder weinig zin in. We besloten het er dus op te wagen om onze kleine flesjes cola (zero) mee te nemen en wat tussendoortjes. Indien het niet was toegestaan zouden we wel terug naar de auto lopen. Meer dan dat hebben we maar niet meegenomen om het toch wat schappelijk te houden en met een glimlach hopelijk door de beveiliging te komen. 

Na een kleine file kwamen we na een half uur rijden aan bij Universal Studio's. Vanaf aankomst was eigenlijk alles heel goed geregeld. Of dit altijd zo is moeten we morgen gaan zien aangezien we denken dat het vandaag ook rustiger was door Thanksgiving. We konden soepel de parkeergarage in rijden (waarom hebben Europese pretparken eigenlijk parkeerterreinen en geen garages?) waarna we via de City Walk bij de ingang van het pretpark (of zoals Janno het na afloop noemde; showpark) uitkwamen. De Citywalk is een hele grote straat die doet denken aan New York (denk ik, want ben er nooit geweest). Allemaal hoge gebouwen met neonkleurende lampen waar restaurants in zaten of winkels. Vervolgens kwamen we aan bij de beveiliging waar onze tassen door het röntgenapparaat moesten en wij door de welbekende poortjes. Gelijk werd gevraagd of Janno de tas even wilde openen om het drinken te zien waarna ze ons een fijne dag wensten. Janno schoot toen we wegliepen in de lach. Hij had de flesjes namelijk best ver weg gestopt in zijn tas (magische tas heeft hij denk ik) waardoor ze maar 2 van onze 5 flesjes zagen. Hebben we die beveiliging toch goed geflest. We waren het park nog niet binnen of we werden gewezen op een show die zou starten en waar je nu nog naar binnen kon. We besloten daar naartoe te gaan. Het zou een stuntshow zijn waar gewaarschuwd werd dat je nat kon worden. Op het moment dat de show min of meer startte kwam één van de acteurs voor onze tribune staan en spoot met een waterpistool vol richting het publiek. Hij had de grootste lol, maar dit maakte ons besef dat we zeer nat konden worden iets groter. Toen gezegd werd dat je op de groene tribunes waar wij zaten nat kon worden en dat je kon verplaatsen naar de witte tribunes indien je niet nat wilde worden, wisten we niet hoe snel we moesten verhuizen. Dat bleek een juiste beslissing, want degene die op de groene tribune bleven zitten waren echt doorweekt aan het einde van de show. Onder andere jetski's remden voor hun neus waardoor de hele remweg van het water over hun heen kwam. Dit was in ieder geval een goede eerste kennismaking met Universal Studios want het was een spectaculaire show van hoog niveau met vele stunts. 

Daarna liepen we door naar de eerste attractie die we tegenkwamen, hetgeen een soort 4D film was van Kung Fu Panda. Gezien we nog niets hadden gegeten die dag liepen we daarna verder om iets van eten te zoeken waarbij we uitkwamen bij het Minion café. De prijzen vielen ons daar alles mee (zeker in vergelijking met de drinkprijzen die we eerder in het park voorbij hadden zien komen en we geen drinken nodig hadden gezien we dit zelf heel slim bij ons hadden). Wat ons in het hele park bleef opvallen is hoe goed het park in thema is en hoe goed de kleinste details zijn afgewerkt in de verschillende thema's. Er is in het park vooral veel te zien (vandaar dat Janno het een showpark heeft genoemd) en voor de attracties waar je een adrenalinekick van krijgt hoef je er niet heen te gaan. De attracties zijn veelal rustige attracties (ondanks dat ze van tevoren doen voorkomen alsof het een hele heftige attractie gaat worden met alle veiligheidsinstructies die ze geven) en moeten het hebben van de speciale effecten in iedere attractie. Wachtrijen zijn nooit leuk en uiteraard hier ook niet, maar ook hoe ze de wachtrijen hebben vormgegeven in de thema's is echt heel gaaf. De laatste attractie die we vandaag hebben gedaan was Harry Potter en the Forbidden Journey. Iedere Harry Potterfan zou enkel van de wachtrij al helemaal gek worden. Ik heb uiteraard weer niks met Harry Potter en amper iets van gezien/gelezen, maar als ik Janno moet geloven was ook hier alles tot in het kleinste detail afgewerkt zonder een misser te maken. Deze attractie was in Zweinstein; hetgeen van de buitenkant al indrukwekkend was, maar binnen nog meer. Conclusie van onze eerste dag is dus vooral dat je er niet naartoe moet gaan als je op zoek bent naar achtbanen (dat dacht ik voordat we de tickets kochten wel nog, maar nadat we de tickets gekocht hadden was me dat al duidelijk geworden gelukkig, want anders was dat voor mij een flinke tegenvaller geweest) maar om je ogen uit te kijken. En als je van films en series houdt is dit park echt een must see. Ik vond het al gaaf zonder dat ik iets met films en series had, maar Janno heeft nog veel meer genoten. Op naar morgen want ondanks dat het een vrij klein park is, hadden we nog lang niet alles gehad. 

Om 17.00u zijn we namelijk rustig terug gelopen naar de auto om naar de Airbnb te gaan en alles klaar te maken voor het avondprogramma. De terugweg is zowaar gelukt zonder file en we waren dus binnen 25 minuten terug bij onze verblijfplaats. Ik vrees dat ons dat morgen niet gaat lukken. Na aankomst hebben we gelijk alles klaargezet voor het Thanksgiving diner, Janno de wedstrijd van de NFL die bezig was opgezet en is hij aan de voorbereidingen gestart. Het was gisteren in de Walmart een hele klus om een menu samen te stellen. Hier heb ik me uiteraard niet mee bemoeid aangezien ik ook niet degene zou zijn die ging koken, maar ik begreep ook dat het met een magnetron en 2 kleine pitten moeilijk is om een menu samen te stellen. Zeker met de keuzestress die de Walmart je geeft en het oorspronkelijke Thanksgivingdiner dat Janno het liefst wilde benaderen maar de turkey die uiteraard niet in de magnetron past. Daarnaast had één van onze eters al aangegeven dat hij niet zoveel lust, maar dat we daar geen rekening mee hoeven te houden. Dat is echter lastig als je het al weet. Gezien de portiegrootte die Amerika daarnaast bij alles verkoopt, zouden we bij veel menu-opties ook met een grote lading blijven zitten om aan de zwervers hier te geven, maar die wilden we dan weer niet aan de deur hebben. Ik stelde Janno daarom gisteren in de Walmart voor om burgers te maken. Die hebben we namelijk nog niet gehad in Amerika (oh... wacht), maar weten we in ieder geval zeker van dat de eters lusten gezien we al met ze samen burgers hebben gegeten. Hierbij hadden we gisteren magnetron mac 'n cheese gevonden (want de andere eter wilde met Thanksgiving toch zeker turkey en mac 'n cheese), aardappelsalade en hash browns (want die hadden we ook nog niet gehad). Als afsluiter had de bakkersafdeling een pumpkin pie en dat was volgens Janno een typisch gerecht voor Thanksgiving, dus die ging ook mee en als voorgerecht vonden we nog een Amerikaanse borrelschotel waar ook iets op lag dat voor turkey door moest gaan, dus aan die voorwaarde hadden we daarmee ook voldaan. De voorbereiding kostte dus niet zoveel tijd en onze gasten arriveerde precies op het afgesproken tijdstip. Er werd gretig gegeten van de Amerikaanse borrelplank en chips (toch in ieder geval door mij, want als er eten voor mijn neus staat dan moet het op) en volop gekletst. De andere jongens waren vandaag op de Hollywood boulevard en omgeving geweest en hebben ons heel duidelijk gemaakt dat we daar niet naartoe hoeven. Toen het tijd was voor de burgers sloegen even de stoppen door. Een fornuis en magnetron (voor de mac 'n cheese) tegelijkertijd kon onze verblijfplaats toch niet aan. Goddank voor de jongens was de American footballwedstrijd net afgelopen, want de tv zat op dezelfde groep. Janno en één van de jongens gingen op zoek naar de stoppenkast die er in eerste instantie niet leek te zijn, maar toen buiten toch gevonden werd. Na lang zoeken en aan knoppen zitten (ze stonden namelijk allemaal aan en de naam die bij de groep zat klopte niet) werkten ze ineens weer toen een groep aan en uit werd gezet waardoor Janno de burgers af kon maken. De mac 'n cheese was al klaar maar die zag er zo smerig uit dat niemand die heeft durven aanraken. De rest ging er gretig in, evenals de pumpkin pie. We waren het er echter allemaal over eens dat de pumpkin pie een 1/10 kreeg op de schaal van een Limburgse vlaai. Na een gezellige avond vertrokken de andere twee rond 23.15u waarna wij nog snel de afwas hebben gedaan. Nu weer op naar een nieuwe dag in Universal (en blij zijn dat we niet naar de Hollywoodboulevard hoeven om de toerist uit te hangen). 

Tekst die er van Janno bij moest vandaag: gezien het de dag van dankbaarheid is in Amerika vandaag willen Janno en ik alle lezers van de blog tot nu toe bedanken voor het volgen van onze reis en het lezen van de blog. Alle positieve reacties die we zowel via de site zelf als (voornamelijk) via de app krijgen zijn heel leuk om te ontvangen.